Kulis.Az Aynur Qəniyevanın şeirlərini təqdim edir.
***
Saatları dəqiqələrə, günlərə illərə
Həyatları, ömürləri qocalığa vuranda
Nə etsən də cavab yenə zaman edir.
Deyirlər ki hər şeyi zaman edir
Ömrü indi, bu an ölməyəcəyinə söz vermir
Həyat bütün ümidləri köhnəldir
Zaman günü, ayı ili, insanı yerə vurub yerlə bir edir
Yaşam an-an, il-il, gün-gün zaman-zaman
Ömründən yığışır, köçür, gedir
***
Baxışın isidir soyuq şəhəri
Sənin varlığındır doğmalaşdıran
Bu başdan-ayağa yamyad yerləri
Bu donuq simalı boz küçələri.
İsidə bilirsən bir gülüşünlə..
***
Səssiz gecə kimi zülmət cildində
Əzablar qoynunda zillət içində
Tənhalıqla birgə yalqız təklikdə
Özüm tənhalığı bayram edirəm
Badə qaldırıram tənhalığıma
Bir az “həzz alıram” bir az “gülürəm”
Həm “xoşbəxt” oluram həm “sevinirəm”
Hisslərim ağlayır boş ürəyimdə
Duyğum didikləyir fikirlərimi
Ruhum göz yaşını qonaq göndərir
İndicə sildiyim nəm gözlərimə.
***
Zülmətləri geymiş lüt gecələrdə
Sevişir yad və doğma yataqlarda
Bütün qanuni və qanunsuz sevişənlər
Ayrı-ayrı şəhərlərdə, ayrı-ayrı evlərdə
Bəlkə də qonşu küçələrdə qaranlıq otaqlarda
Yaddan daha yad olan buz kimi qucaqlarda
Gecənin özü qədər çox darıxır
Yatmaq üçün uzanan, biri-birini sevən iki insan
***
Ömrümdən sonraya bilet gəzirəm
Axtarıram o naməlum ünvanı,
O bileti alacağım o müəmmalı adamı
Gəlsin tapsın məni, versin biletimi
Gedib görüm həyatımdan sonranı
