Kulis.az Sabir Abdinin şeirlərini təqdim edir.

Sənə deyəcəyim sözüm qalmadı

Əllərim titrədi, soldu çiçəklər,

Baxıb gözlərimə doldu çiçəklər,

Görüş yerimizdə qaldı çiçəklər,

Sənə deyəcəyim sözüm qalmadı.

Günəşin üzünü örtdü buludlar,

Yalqız çiçəkləri gördü buludlar,

Qaldırdı çiyninə dərdi buludlar,

Sənə deyəcəyim sözüm qalmadı.

Üşüdü çiçəklər, küsdü çiçəklər,

Həsrətdən, kədərdən əsdi çiçəklər,

Ayaqlar altında gəzdi çiçəklər,

Sənə deyəcəyim sözüm qalmadı.

Çiçəklər həsrətli yoldu, çığırdı,

Nəmli gözlərindən yağış yağırdı,

Çiçəklər qəfildən məni çağırdı,

Sənə deyəcəyim sözüm qalmadı.

Günahsız çiçəklər günaha batdı,

Qəlbimdə kədəri, qəmi oyatdı,

Çiçəklər alışıb ocaq çatdı,

Sənə deyəcəyim sözüm qalmadı.

Sən getdin...

Sən getdin...

Dəli oldu gözlərim,

Səsim çıxdı yollara,

İtkin düşdü gözlərim.

Sən getdin...

Buza döndü əllərim,

Barmaqlarım dil açdı,

Saçın yoldu güllərim.

Sən getdin...

Ovcuma qar yağırdı,

Saxlamışdım, uçurdum,

Göylər məni çağırdı.

Sən getdin...

Söndü odum, ocağım,

Tüstüsündən isindim,

Beşik oldu qucağım.

Bu gecə, uzun gecə

Bu gecə, uzun gecə...

Yuxuma gor düşübdü

Bu gecə, uzun gecə

Yadıma yar düşübdü.

Bu gecə, uzun gecə...

Həsrətin gözüm üstə.

Xəyalım ocaq çatıb,

Yatmışam közüm üstə.

Bu gecə, uzun gecə...

Yadıma dəniz düşüb.

Bu dəniz hardan gəlib,

Yuxuma sənsiz düşüb?

Bu gecə, uzun gecə...

Özümə yad olmuşam.

Vüsala çatmır əllərim,

Quraca ad olmuşam.

Bu gecə, uzun gecə...

Bitmir hicran davası.

Bakıya bahar gəlib,

Könlümdə qış havası.

Pəncərəmi döyən yağış

Pəncərəmi döyən yağış,

Heyran-heyran sənə baxdım.

İstəmirdim tək yağasan,

Sənlə birgə mən də yağdım.

• “Meymunun dili olsa, deyər ki, meymun özünsən...” - Niyə səhvimizi qəbul etmirik?
• Neolit dövründə insanlar hansı işləri görürdülər? - 6 min illik saqqızın sirri
• Azər Buzovnalının əsərlərinin dördüncü cildi çap olundu