İki həftə sonra gələn Sevgililər günündə heç sevgilisi olmayan tənha insanlar nə edəcək?

Dostlarınız aldıqları hədiyyələri sosial şəbəkələrdə paylaşır, olduqları yerləri qeyd edir, bu gün üçün məxsusi alınmış gözəl paltarlarla poz verir, Facebook gül şəkilləri ilə gülüstana çevrilirsə tənhalar nə etməlidir?

Siz bu günü neçə yaşamalısınız?

Əvvəlcə özünüz üçün bir adamlıq parti təşkil edin. Sevgilisiz dostlarınızı da dəvət edə bilərsiniz. Sabaha qədər için, əylənin. Və tez-tez “sevgilim olsaydı bu qədər əylənə bilməzdim” deyin. Deyin ki, dostlarınız da sizə inansın. Narahat olmayın. Onlar inanmağa meyllidirlər. İnsan həmişə düşdüyü vəziyyəti ideal sayır və onu bəhanələndirir.

İnternet vasitəsi ilə özünüzə çiçək ya da hədiyyə də göndərə bilərsiniz. Hədiyyə aldıqda hərhansı bir dostunuza zəng vurun, ona təşəkkür edin. Çalışın, dostunuz da sizin kimi tək olsun. Bu dünyada tənhaları ancaq tənhalar anlayır.

Əlbəttə ki, Facebookdakı dostlarınızı da unutmayın. Hamı sevgilisi ilə şəklini paylaşdığı zaman siz də xora qoşulun. Yazın ki, sevgilisiz ilk Sevgililər Günümdür, heyf ki, sən uzaqdasan... Axşam düşəndə də yazın ki, sənin üçün çox darıxdım... Dostlarınız “like” edib keçəcəklər, kimdi sizdən sevgiliniz haqda soruşan?

Sevgi filmlərindən və eşq mahnılarına yaxın durmayın. Tez-tez 14 fevralın bir kapitalizm oyunu, istehlak yalanı olduğunu deyin. Unutmayın ki, hətta sevgilisi olanlar belə 14 fevralda Çe Qevaradan çox solçu olur.

Bu il 14 fevral şənbə gününə təsadüf edir. Ona görə də bu günü dəyərləndirin. Axşama qədər işləyin, işiniz olmasa belə ofisdə qalın. Çünki şəhər xoşbəxt insanlarla doludur. Bu qəribəliyi soruşan da tapılmaz, amma soruşan olsa deyin ki, mən işimlə sevgiliyəm. Təcrübədə sübut edilmişdir ki, heç kim bu arqumentə qarşı çıxacaq söz tapa bilmir.

Və o gün tez yatın, yuxudan gec qalxın. Qoyun, Facebook Sevgililər gününün qalıqlarından təmizlənsin...

Məqalə müxtəlif internet rrsursları əsasında hazırlanıb.

• Tom Kruz "Ginnesin Rekordlar Kitabı"na düşdü
• "Zalda yaşananlar utancverici idi..." - Nuran Yaqub
• Onlar bu Azərbaycanı arzulamışdı - 107 illik yol