Yazıçı Şərif Ağayar “Ramiz Rövşənin tutuquşuları” məqaləsində bəzi şairlərin hələ də Ramiz Rövşənin təsiri ilə şeir yazdığını qeyd edib. Onun bu fikirləri etiraza səbəb olub.

Kulis.az yazıda adı çəkilən bəzi şəxslərin fikirlərini təqdim edir.

Xəqani Qayıblı: “Öncəliklə, onu deyim ki, istənilən qələm əhli istənilən mətn haqqında istədiyini yazmaqda sərbəst olmalıdır, amma sərməst olmamalıdır... Hə, bu arada, bir bəndin başına ip salıb haray-həşir qoparmaq mətni ələ almaq deyil...

Mən Şərif Ağayarı şəxsən tanımıram, məntiq bunu deyir ki, o, da məni tanımır. Belə olduğu halda, tanımadığın şəxsə qarşı gərək özünə qarşı görmək istədiyin titizliklə davranasan. Əgər mətnə münasibətlə, yazara münasibət arasındakı incəliyi, yumşaq desək, gözardı edəcəksənsə, yenə yumşaq desək, bu iş sənlik deyil...

Əgər kimsə deyirsə ki, heç kimdən bəhrələnməyib, ədəbiyyata elə bir başa tarpadan göydən düşüb, mən o adamın, sadəcə olaraq, səmimiyyətinə inanmıram. Səmimiyyətin olmadığı yerdə isə heç bir şeyin olmadığını izah etməyə ehtiyac yoxdur.

Mənim Azərbaycan poeziyasında bəhrələnmək anlamında birisi olubsa, o, da böyük Məmməd Araz olub, amma bəyəndiyim və bu gün də dönə-dönə oxuduğum isə, işıqlar içində yatsınlar, İsa İsmayılzadə ilə Eldar Baxış olub...

Bir də o şeir 50 yaşlı şairin yox, 25-26 yaşlı şairindi”.

Səhər Əhməd: “Açığı, Şərifin münasibətini ciddi qəbul eləmirəm. O yazının sonunda amatorcasına əsl istəyini büruzə verib: “İndi bu yazıya görə məndən inciyəcəklər”. Şəxsən mən qətiyyən inciyib-eləmirəm. Sadəcə acıyıram, bu yaşda, bu boyda adamın yetənə yetib, yetməyənə bir daş atması, yadda qalmaq istəyi təəssüf doğurur”.

Qulu Ağsəs: “Yazını oxumamışam, ancaq sizin sualınıza cavab olaraq onu deyə bilərəm ki, Ramiz Rövşənin yazdığı başqa şeydir, mən yazdığım başqa şey. O başqa estetikadır, mən yazdıqlarım tamam başqa".

• İçkiyə görə işdən qovulan aktyorumuzun faciəvi həyatı
• Başqa mən - Aliyə Kərimzadənin hekayəsi
• Daim dünyanın diqqət mərkəzində olan Misir piramidaları