Bəlkə məni bu qışdan; Sən özün çıxarasan?
Pəncərədən daş gəlmir
Yenə də yaxınlaşır
Səni sevdiyim fəsil.
Qarın çiçəklər kimi
Yerə endiyi fəsil.
Havalar soyusa da
Səndən soyumadım mən.
Üzün məndən dönsə də
Özümü qınadım mən.
Sən inadla susursan,
Pəncərədən daş gəlmir.
Pəncərəyə qar düşür,
Pəncərədən yaş gəlir.
Bu ilin yazı, qışı,
Bir ayrı yazı idi.
Ömrün ən isti qışı,
ən soyuq yazı idi.
Bəlkə məni bu qışdan
Sən özün çıxarasan.
Üstünə Günəş düşən
Qar kimi yumşalasan...
Yenə də yaxınlaşır
Səni sevdiyim fəsil.
Qarın çiçəklər kimi
Yerə endiyi fəsil.
Havalar soyusa da
Səndən soyumadım mən.
Üzün məndən dönsə də
Özümü qınadım mən.
Sən inadla susursan,
Pəncərədən daş gəlmir.
Pəncərəyə qar düşür,
Pəncərədən yaş gəlir.
Bu ilin yazı, qışı,
Bir ayrı yazı idi.
Ömrün ən isti qışı,
ən soyuq yazı idi.
Bəlkə məni bu qışdan
Sən özün çıxarasan.
Üstünə Günəş düşən
Qar kimi yumşalasan...
Oxşar xəbərlər

“Ey Vidadi, gərdişi-dövrani- “Ovod”a bax” - Mirmehdi Ağaoğlu
12:00
10 iyun 2025

Freyd, “bakılı milləti” və “qazaxşina” - Bakıdakı gizli cəmiyyətin məqsədi nə idi?
12:00
7 iyun 2025

Öpüşmək - Orhan Pamuk
09:00
7 iyun 2025

Əsirlikdən qaçan dahi - Ona niyə fotojurnalistikanın "ata"sı deyirdilər?
09:00
6 iyun 2025

"Danışanda böyük ədəbiyyat çağırışları edirlər..." - Polemika
10:40
4 iyun 2025

Anka - Orxan Həsəninin yeni hekayəsi
16:21
3 iyun 2025