Son aylar şeirləri sosial şəbəkələrdə müzakirə olunan, lağlağıya çevrilən Elza Seyidcahan İnstagram səhifəsində bir şeir paylaşıb.
Elza xanım özünəməxsus müğənnidir. Şair deyil. Hamımız bilirik. Heç özü də bunu iddia etmir. Yazdıqlarını “cızma-qara” adlandırır. İndi fikirdir də ağlına gəlir, o da sosial şəbəkələrin imkanlarından istifadə edib bunları yayır.
Hamı da onu qınayır. Məzələnirlər.
İndi də bir şeir paylaşıb. Səhifəsinə girib şeirin altına yenə ağızlarına gələni yazırlar:
Bu şeir deyil, bu qadın dəli olub.
Milləti dəli hesab edib.
Eyibdi, özünüzü niyə gülünc vəziyyətinə qoyursuz?
Elza xanım bu şeir hansı janrdadır, yenə o biri şeirlərinizi anlayırdıq.
Yeni vəzn çıxdı, ay millət, Elza vəzni.
Az, özün boyda oğlun var, bəsdir də zozozo nədi.
Və bu cür başqa şərhlər.
Amma xəbərləri yoxdur ki, bu dəfə Elza Seyidcahan paylaşdığı bu şeir özünün deyil, İmadəddin Nəsiminindir.
Di gedin, kitab oxuyun. Bahalı telefonlar işlətməklə, bütün sosial şəbəkərdə profil yaratmaqla deyil, kimə gəldi “barmaq” eləməklə deyil. Gərək başda da nəsə olsun.
Qeyd: Nəsiminin o qəzəli belədir:
Gə, gə, gə, gəl ki, sevirəm sə, sə, sə, sən Məhi-Çini,
Za, za, za, zar olubam mən çə, çə, çə, çənd nişini.
Dü, dü, dü dür təki dilər, ve, ve, ve, verdi sana həq,
Sə, sə, sə, səvsə gərəkdir di, di, di, dişləri sini.
Sö, sö, sö, sözlərin elər şə, şə, şə, şəkkəri kəsad,
Gö, gö, gö, gözlərin elər se, se, se, sehri mübini.
A, a, a, al ki, yeridir kö, kö, kö, könlümü mənim,
Sa, sa, sa, sal ki, yeridir zü, zü, zü, zülfünə çini.
Qa, qa, qa, qalmışam axır a, a, a, ahilə sayru,
No, no, no, nola ki, sorsan za, za, za, zari-həzini.
Yü, yü, yü, yüzünü gördüm a, a, a, ayə sataşdım,
Ne, ne, ne, necə üərkdir qa, qa, qa, qalmaya çəni.
Xə, xə, xə, xəstə Nəsimi sö, sö, sö, söyləyən oldum,
Ne, ne, ne, neylərəm axır dü, dü, dü, dürri-səmini.
