Bu gün şair Səhər Əhmədin doğum günüdür. Kulis.az bu münasibətlə onun şeirlərini təqdim edir.



Özün donundan gözəl,

Donun özündən, ay qız.

Bəs niyə kədər yağır,

Qara gözündən, ay qız?

Yoxsa zalım atan var,

Yoxsa sevib atan var,

Bəlkə xəstə yatan var,

Sənin üzündən, ay qız?

Bu nə dondu, geymisən,

Məcnun olsa, Leylisən.

Bilirəm, gileylisən,

Alın yazından, ay qız.

Özün-özünə yüksən,

İçini mənə tök sən.

Qorxma, bir az böyüksən

Mənim qızımdan, ay qız.

***
Səndən sonra iki qız da böyütdüm,
Bir oğula ana oldum, doğrusu.
Səndən sonra çox işlərə yaradım.
Çox suala cavab oldum, doğruçu.
Anamın da, qızımın da saçlarını daradım.
Bircə sənin gözlərində sual çox,
Bircə sənin saçlarında sığal yox.

Niyə elə ürkək-ürkək baxırsan? -
Üzündə də göz yaşının izi var.
Səni yaxşı tanıyıram axı mən,
Gəl qanayan yaraları sarıyım.
Axşam düşdü, oyun bitdi, evə dön,
Gəl pərişan saçlarını darayım.

Səni haçan, kimə satdım, bilmirəm? -
İndi mənə çox çətindi, balaca.
Qızlarımtək bir gülümsə üzümə,
Anan olum bir az sənin, balaca.

Canım-gözüm, sən Kozetta deyilsən,
Heç Qaraca qız kimi də ölmədin.
O çarəsiz Tıq-tıq xanım misalı
Düşüb dəvə izində də qalmadın.

Nə olsun ki, mən satıldım həyata,
Səni gizli yollar ilə apardım.
Düz deyirsən, qorxaq oldum əməlli,
Səni döyüş meydanından çıxardım.

Nə olsun ki, mən Janna Dark olmadım,
Ən azından üç uşağa anayam.
Məsum gözlüm, artıq məni bağışla,
Gəl pırtlaşıq saçlarını darayım...

***
Yaşasın sərhəd tanımayan dənizlər,

qumlarına ürək şəkli çizilmiş sahillər,

üstündə heç bir dövlət qurulmayan adalar,

heç bir bayraq sancılmayan zirvələr...

Yaşasın yuvasız sevgilər,

Divanə ruhlar.

Məcrasına sığmayan azadlıqlar,

Və bütün günahsızlıqlar.

Rədd olsun millətləri və tarixi düşünən siyasət.

Var olsun fərdləri yaşadan ədəbiyyat...

Qoy qalib olmasın millətlər,

Qanla bəzənməsin tarix,

Yaşasın fərdlər...

***

Niyə belə qaranlıqdı,

O boyda günəşə rəğmən.

Hanı sənin adamların,

Sən görürsənmi,

Mən heç nə görmürəm...

Sənmi bizi yaratdın, bizmi səni,

Hansımızdadı qüsur,

Vallah həqiqi soruşuram.

İlahi, bağışla, bu ssenaridə nəsə kəmdi,

Tez-tez çaşıram,

Rolumun sözlərini dəyişə bilərəmmi?!

Əlimdə altıqoşam ölür,

Düşməyə qoymursan...

İlahi, soruşmaq ayıb olmasın,

kimin əlinə oynayırsan?!

***
Heç bilmirəm, payızın neçənci yağışıydı,
Heç bilmirəm, oyunun neçənci dəqiqəsi.
Deyəsən, qol vurdular, sevinc səsləri coşdu,
Kimisə məyus etdi, kiminsə təntənəsi.

Həmişə belə olur, gedənlər udub gedər,
Qalanlara vətən də özgə meydançasıdı.
Qalanlar gedənlərin arxasınca su atar,
Gedənlər qalanları sadəcə atıb gedər.

Qatarlar, təyyarələr, gəmilər bəxtiyardı,
Perronlar, duracaqlar, limanlar darmadağın.
Uçub gedir yuvadan sarıdimdik balalar,
Havalar bəxtiyardı, yuvalar darmadağın.

...Heç bilmirəm ömrümün neçənci payızıydı...

• “Dostoyevksi düzgün yanaşma tapmağa yardımçı olur...” – Cənubi Koreyalı moda eksperti
• İtirilmiş nəslin şairi - O niyə gənc olmaqdan bezmişdi?
• Direktor niyə maşınını işçilərə yudurdur? - Yalçın İslamzadə