Anar Məcidzadənin şeirləri
Bilmirəm
Bilmirəm nədəndir a zalım qızı,
Baxışların soyuq, sönükdür sənin.
Bilsəydim sevməzdim səni dünyada,
Bilmədim o üzün dönükdür sənin.
Gülüşün yalanmış, baxışın yalan,
İndən belə sənə kim inanacaq?
Sənə həsr etdiyim hər ötən günə,
Ürəyim od tutub, od tək yanacaq.
Bu acı sevginin, acı hisslərin,
Əsiri olmuşam… Peşmanıyam mən.
Duyğum, düşüncəm də qəm verir mənə,
Kim məni ayırar bu düşüncədən?
Yaxşı ki bu yollar uzun olmadı,
Nə yaxşı çatmışıq biz artıq sona.
Mənə etdiyini bağışlayıram,
Girmə bundan sonra gündə bir dona.
Özünü qoru sən saxta nə varsa;
Gülüşün, baxışın saxta olmasın.
Həyatda səni çox sınaq gözləyir,
Çalış ki, saçını külək yolmasın.
Dönüb bu dünyanın çərxi-fələyi
Bilinməyir hardan əsir küləklər,
Səmtini dəyişib xəzri küləyi.
Yaman daşlaşıbdı sevən ürəklər,
Dönüb bu dünyanın çərxi-fələyi.
Bilinməyir nə dovşanı, quzğunu,
Əxlaq dərsi keçir indi pozğunu.
Allah, itirmişik hissi, duyğunu,
Dönüb bu dünyanın çərxi-fələyi.
Məcnunlar bəyənmir indi Leylini,
Leylilər Məcnuna salmır meylini.
Dünyanın gədalar görür xeyrini,
Dönüb bu dünyanın çərxi-fələyi.
Bu dünyanı kim salıb bu oyuna,
Canavar baş əyir indi qoyuna.
Naxələf çıxırlar çoxu soyuna,
Dönüb bu dünyanın çərxi-fələyi.
Çoxu namusunu, arın tulladı,
Hər yerindən duran indi molladı.
Salam almaq, salam vermək pulladı,
Dönüb bu dünyanın çərxi-fələyi.
Heyif ki, inanmır qardaş-qardaşa,
Kişilər əl açır namərd, oğraşa.
Anar indən belə gəl ki sən yaşa,
Dönüb bu dünyanın çərxi-fələyi.
Sən mənim dünyada arzum niyyətim
Sən mənim dünyada arzum niyyətim,
Mən səni görəndə arzular daşır.
Bilmirəm nədəndir hər görüşəndə,
Əllərim titrəyir, dilim dolaşır.
Sən mənim çiçəyim, ətirli gülüm,
Qoy ellər eşitsin, duysunlar xəbər.
Bu dünya bizimdir, sevgi bizimdir,
Mən səni sevirəm, mənəm bəxtəvər.
Unudaq bir qədər qəmi-qüssəni,
Dünyanı bəxtəvər bilib, yaşayaq.
Olmasın əzizim, bu gözlərdə qəm,
Sevinək, şad olaq, gülüb yaşayaq.
Dünya yaranandan budur qanunu,
Leyliyə qısqanıb yazıq Məcnunu.
Kaş ki bu sevginin xoş olsun sonu,
Sevgimiz geyməsin ayrılıq donu.
Sən yadıma düşürsən
Bahar qonur hər daşa,
Çiçəklər açır qoşa.
Könül bənzəyir quşa,
Sən yadıma düşürsən.
Mənəm dərdə dözməyən,
Səndən əli üzməyən.
Ay çiçəyə bənzəyən,
Sən yadıma düşürsən.
Onsuz da bilən bilir,
Ayrılıq, hicran nədir?
Hər gün, hər saat, hər il,
Sən yadıma düşürsən.
Neynirəm bu baharı,
Yoxdur könlümün yarı.
Anarın arzuları,
Sən yadıma düşürsən.
