Kulis.az Ömər Xəyyamın "Allahın evi" yazısını təqdim edir.

Həqiqət dalınca məscidə qaçmaq xəlbirlə su içməkdir.

Ölkədə elə bir məscid yoxdur ki, sən o məscidə gedib həqiqətə ucalasan, təmizlənəsən.

Və biləsən, məscid müqəddəs yer-zad deyil.

Ümumiyyətlə, "məscid Allahın evidir" söhbəti tamamilə boşboğazlıqdır, elə məscidlərin fırıldağıdır, uydurmadır.

Allahın evi yoxdur, Allahın evi olmur. Allah sənin özündədir.

Məscidlər - vərdiş halında ibadət edən, mövcudluğun mənasından, mahiyyətindən uzaq cahillərin özlərini özlərindən qorumaq üçün sığındığı tikilidir.

İndiki halda həqiqəti dadmaq üçün, ona toxunmaq üçün şaquli şəkildə özünə enməli, özündəki təkcənəliyə çəkilməlisən.

Hə, əlbəttə, kiminsə məscidə ehtiyacı var, dediyim kimi, özünü özündən qorumaq üçün...

Kimsə xütbələrlə içindəki pisliyi, xəbisliyi "öldürür"; məhz məscidlərə gedib də iblisinə qalib gəlir. Bir növ, onu özünə məhkum edir.

Allah onların köməyi olsun; fəqət kütləvi halda Allaha yaxınlaşmaq mümkün deyil.

Kütləvi halda Allahdan ancaq uzaqlaşmaq olar..

• Qızıl Qlobus mükafatında yeni kateqoriya
• Qılınclarla rəqs - Mixail Vellerin hekayəsi
• “İncəsənətdə müəllim keyfiyyəti” - Dəyirmi masa