Kulis.az Məhəmməd Nurinin tərcüməsində fars şair Gərus Əbdülməlikianın şeirlərini təqdim edir.
Unut
pulemyotu,
ölümü
və minalanmış sahənin ortasında
gül budağı axtaran bir arının
macərasını düşün.
***
Qurd Şəngülümü yeyib.
Qurd
Məngülümü parçalayır.
Qalx, oğlum!
Bu nağıl yatmamaq üçündür.
***
Şəhər qızları kəndi düşünərlər.
Kənd qızları şəhər üçün ölərlər.
Balaca kişilər böyük kişilərin rahatlığını düşünərlər.
Böyük kişilər balaca kişilərin rahatlığı üçün ölərlər!
Dünyanın hansı yerində
hansı körpü qırılıb
ki, heç kəs çatmır evinə?!
***
Bir əsgər əlindən,
bir əsgər sinəsindən güllələnib.
Mənimsə
güllə dərimdən keçərək
bir böyrünə dəyib xəyalımın.
Ona görə
bütün şeirlərimdə qan axır.
***
Sonuncu quşu da azad etmişəm.
Amma kədərliyəm hələ də.
Bu boş qəfəsdə
azad olmayan
nəsə var.
***
İndi ki, yoxam,
köynəyimi ütülə,
düymələrimi bağla,
ayaqqabılarımı parıldat.
Qoy
yoxluğum səliqəli olsun!
***
Damdakı quşları sevirəm.
Hər gün onlar üçün səpdiyim dənləri də.
Aralarında
mərifətsiz bir quş var –
bir gün göyə qalxıb
qayıtmayacağını bildiyim.
Mən onu daha çox sevirəm.
