Kulis.az Adil Şirinin şeirlərini təqdim edir.

Bakı – 2020; COVİD-19 Labrinti

Külək əsir,
küçələr boş,
buludlar, ağaclar,
ümidlər sərxoş.

Pəncərələrin narahat işıqları
dörd divar arasında
gizlədib uşaqları.

Dəniz tək-tənha qalıb,
qağayılar ağlayır,
bir kimsə yox sahildə,
üzgündü,
küskündü bulvar.

Köhnə görüş yerlərində
unudulmuş sevdalar var.

Əlimi dünyadan üzürəm bəzən,
düşünürəm ki, mən bəlkə
bir ömür boyu
çıxa bilməyəcəm
bu küçələrin,
bu günlərin labrintindən...

Dörd divar arasında

Dörd divar arasında
Dörd rəngsiz fəsil
Dörd min ildir bu yerdə
Mən dustağam elə bil.

Dörd min ildir ömrümə,
Gün doğmur, yağış yağmır.
ən dərdli gecələrdə
ay pəncərəmdən baxmır.

Dörd divar arasında
Qəlbimdə bir həbsxana.
Qəfəsdə bir quş uçur
Qanadları yana-yana...

II

Dörd divar arasında
Ulayır yalquzaq külək.
Məzarımı qazın, gedim
Görüm nə istəyir fələk.

Yay günü mənim yuxuma
Qar düşər, bəyaz qar düşər...
Gəlsən qapımı döymə,
Barmaqların üşüyər.

Xəbərim yoxdu bu gün
Yaxınımdan, uzağımdan.
Payız yarpağı kimiyəm
Ayrılmışam budağımdan.

III

Dörd divar arasında
solur son arzum, gümanım.
Yollarımdan gözünü yığ,
Ay məndən sevgi umanım.

Ömrümün üstündə gəzir
Həsrətin, dərdin kölgəsi
Qeyb olur son ümidlərim,
içimdə boğulur səsim.

Otaqda ölüm mələyi
Köksümdə fələyin əli,
Dodaqlarımda qan tamı...
Ölmüşəmmi, qalmışammı?
Döşəməyə qan damır...

***

Ay işığı
Qaranlığın pərdəsini
Aralayır səssizcə...
Burdan çıxıb getsəydim,
Qarşı yatan qara dağa
Bir də qalxsaydım.
Son nəğməmi oxuyub,
Son duamı etsəydim
Və başımı qaldırıb
Göydə Aya baxsaydım,
Yenidən doğulardım
Və yenə sənə aşiq olardım.

• Teatr Günü münasibətilə ICESCO-nun müraciəti
• Kral ailəsi ilə qohum olan 10 məşhur - Siyahı
• Nurziya Xəlilovanın fərdi sərgisi açıldı